Ik word gek!

Ik zit in de metro. Tegenover mij zit iemand in exact dezelfde positie als ik. Linkerbeen over het rechterbeen gewikkeld en armen over elkaar terwijl je met koptelefoon de ruimte en de mensen aan het bestuderen bent. Vind ze ook de groen gestreepte trui leuk die de dame schuin tegenover mij aan heeft? Is zij ook jaloers op het koppel die tegen de openingsdeuren staan? Ik snap het niet, ik word gek. Gek zeg ik! Straks heet ze ook nog eens Irene Couwenberg, is zij 15 jaar oud en is zij half Italiaans. Nee dat kan niet, dat zou te veel toeval zijn... Toch?!

Die kleurrijke sjaal he. Die sjaal met vlindertjes en alle kleuren van de regenbogen erop, heeft zij die ook van haar familie gekregen? Het ze haar eerste gaatje ook samen met haar beste vriendin laten zetten? Luistert zij nu ook naar ‘always forever’ van de cult, afvragend wanneer jouw ‘always forever’ in je leven komt?

Ik ben aan het hallucineren, dit kan niet waar zijn... Ik droom...Nee, ik probeer mijzelf te overtuigen dat ik niet gek aan het worden ben...Ja, ik droom, kan niet anders... '' Godsamme!'' Zij heeft zelfs dezelfde intimiderende maar tegelijkertijd geconcentreerde blik als ik! Ik wil uit deze droom en nu meteen wel, ik word gek!!

Heeft zij mij al gezien? Is zij nu precies hetzelfde over mij aan het denken? Waarschijnlijk wel he... Nee! Tuurlijk niet, ik ben aan het dromen namelijk. Ja, een droom is dit... Maar wat als het niet een droom is? Dan is zij waarschijnlijk nu ook haarzelf allerlei vragen aan het stellen en zelf de meest absurde conclusies aan het trekken... Dan denken wij zelfs hetzelfde! Godverdepotjandoriegoverdomme ik-word-gek-!

Ik bestudeer haar nog wat meer, om te kijken of er écht niks anders is tussen ons. Mijn god, wat ben ik toch een wanhopige ziel op dit moment. Ik kijk en kijk en kijk nog een keer met de hoop dat ik een verschil ga vinden. ''Oh nee toch... Godsamme!'' ik kijk naar haar vingers nog even goed en ik zie iets wat mij al helemaal over de top gek maakt. Verf. Ik zie verf aan haar vingers. Rood, blauw, wit en groene verf vast aan haar vingers gewikkeld. Deze meid heeft ook recent iets geverfd. Ik kan het niet geloven.

De metro stopt. Zij stapt uit. '' So long, goodbye. I'll see you when I see you''. 

Goodbye van Bo Burnham speelt af het moment dat zij de metro afstapt. Wat een einde, wat een afscheid.

'' Am I going crazy? So long, goodbye...''